MAEANDER vulgo MADRE

MAEANDER, vulgo MADRE

fil. Terrae et Oceani, pater Cyanes, quae Caunum et Biblida genuit, secundum Poetas. Fluvius ingens Asiae, in Phrygia magna, ex Aulocrene fonte oriens, obli queque adeo fluens, ut in se ipsum recurrere videatur, 600. flexiones faciens, teste Dione Prusaeo. Cariam ab Ioniâ separat, ac mare inter Heracleam, et Miletum subit. Maeandrum constat fluviorum omnium esse maxime sinuosum. Μόνος γὰρ ἐκ πάντων τῶν ποταμῶν ἀπὸ τῶν ἰδιῶν αῤχόμενος πηγῶν εἰς ἑαυτὸν παλινδρομε̑ι. Ita Plut. in lib. de Fluminibus. Et de Labyrintho Daedaleo Ovid. Met. 8. v. 162.

Non secus ac liquidis Phrygius Maeander in undis

Ludit, et ambiguo lapsu refluitque fluitque,

Occurrensque sibi venturas respicit undas:

Et nunc ad fontes, nunc ad mare versus apertum

Incertas exercet aquas.

Et l. 2. Fab. 1.

Quique recurvatis ludit Maeander in undis.

Et l. 9. Fab. 11.

——Maeandri toties redeuntis eodem..

Silius l. 7.

Qualis Moeniâ passim Maeandrus in undâ

Cum sibi gurgitibus flexis revolutus oberrat.

Propert. l. 2. Eleg. 34.

——Ut Phrygio fallax Maeandria campo

Errat, et ipsa suas decipit unda vias.

Sen. in Herc. Insano, Act. 3. v. 682.

——Qualis mcertâ vagus.

Maeander undâ ludit, et cedit sibi,

Instatque debius littus, an fontem petat.

Hinc a Lucano errans dicitur. l. 3. v. 228.

Errantem Maeandron adit.

Calaber 1. v. 281.

Μαιάνδρου τε ῥέεθρα βαθυῤῥόου, ὅς ῤἐπὶ γαῖαν

Καρῶν ἀμπελόεσσαν ἀπὸ Φρυγίης πολυμήλου

Εἶσι πολυγναμπτῇσιν ἑλισσόμενος προχοῇσι,

Hinc et ab Orpheo πολυπλανὴς, a Nonno πολυσχιδὴς et σκολιὸς appellatur. Vide Solin. c. 43. Aethicus, Fluvius Maeandrus nascitur in campis Asiaticis, bicornis, currit quasi sint duo redigentes se in unum, influit in mare Cycladum, currit milia 997. Plin. l. 5. c. 29. Maeander, etc. crebris ita sinuosus flexibus, ut saepe oredatur reverti. Straho, Σκολιός ὢν εἰς ὑπερβολὴν, ὡςτε ἐξ ἐκείνου τὰς ςκολιότητας, ἁπάσας Μαιάνδρους καλεῖςθαι, Sic apud Hesych. Μαίανδρος, εἶδος ἱππμσίας, quô equi multiplicibus flexibus et gyris agitantur. Apud Festum, Maeandrum picturae genus dictum a similitudine flexûs amnis, qui appellatur Maeandrus. Unde Poeta Aen. l. 5. v. 250.

——Plurima circum

Purpura Maeandro duplici Meliboea cucurrit.

Paria fere Nonius, apud quem Varro Maeandrata pro flexuosis. Sed et Maeandri dicuntur vafra, et obliqua consilia. Cicer. pro Pisone: Quos tu Maeandros. quae diverticula flexionesque quaesisti. Prudentius Cathemerinom Hymn. 6.

O tortuose serpens,

Qui mille per Maeandros

Fraudesque flexuosas,

Agitas quieta corda.

Nic. Loydius, vide et infra. Item Maeandrus, quae et Maeandropolis, Magnesiae ubs Steph. Cariae opidum, ad Maeandrum uluvium, Madre. Et Indiae extra Gangem mons. Ptol. Item Maeandria, Epiri oppidum Plin. l. 4. c. 1. Alandriana Pineto. Et Maeandrini populi circa maeandrum fluv. Dictys Cret.